Oproep maatwerk bezoek­verbod krijgt landelijk podium

Geplaatst op 2 april 2020

Dinsdag 31 maart drong LOC bij de Ministeriële Commissie Crisisbeheersing (MCCb) aan op een versoepeling van het bezoekverbod. LOC vraagt, op basis van signalen van cliëntenraden, om meer ruimte voor maatwerk en afspraken per locatie. Inmiddels wordt deze oproep door diverse landelijke media opgepikt zoals Skipr en dagblad Trouw.

Pleidooi voor lokaal maatwerk

In deze tijd is veiligheid en het voorkomen van besmettingsgevaar in de zorg ontzettend belangrijk. Tegelijkertijd gaat het wel over mensen. Mensen die hun naaste in het verpleeghuis niet mogen bezoeken merken hoeveel onrust dat geeft bij hun partner of ouder in het verpleeghuis. En daar zelf ziek van worden. Zij weten dat ze hun partner of ouder waarschijnlijk niet meer zullen zien tot een paar dagen voor hun dood. Het is nu zoeken naar de juiste balans tussen veiligheid en het menselijke leed. Dat is een groot dilemma en vraagt om een zorgvuldige afweging per situatie. Daarom heeft LOC gepleit voor meer lokaal maatwerk.

Het pleidooi van LOC is inmiddels door verschillende landelijke media opgepikt:
Metro: ‘Corona-bezoekregeling in verpleeghuizen moet soepeler’
Nationale Zorggids: LOC roept op tot versoepeling van bezoekverbod verpleeghuizen
Trouw: Roep om versoepeling van bezoekverbod – mensen gaan kapot aan deze situatie
Skipr: LOC wil ruimere bezoekregeling verpleeghuizen
De Telegraaf

Bezoekverbod in verpleeghuizen

De afgelopen weken ontving LOC veel signalen van bezorgde cliëntenraadsleden en mantelzorgers. De maatregelen om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan, zijn ingrijpend. Zeker voor mensen die kwetsbaar zijn en hun naasten. Bescherming tegen corona is uiterst belangrijk, maar de menselijke kant verdient meer aandacht. Vanuit LOC hebben we daarom afgelopen dinsdag een brief gestuurd aan deze commissie met het dringende verzoek de mogelijkheden voor bezoek te verruimen. En daarmee te stoppen met een algeheel verbod.

Besluit kabinet

Het kabinet heeft besloten alle beperkingen voor bezoek aan zorginstellingen te verlengen tot en met in ieder geval 28 april 2020. Dat betekent beperkt bezoek in de gehandicaptenzorg, geestelijke gezondheidszorg en jeugdhulp. Bezoek aan verpleeghuizen blijft verboden. Op veel plaatsen zijn de dagbehandeling en het buurthuis/buurtrestaurant gesloten. Mensen die thuis wonen mogen net als ieder ander beperkt bezoek ontvangen.

Veiligheid voorop én lokaal mogelijk versoepeling

LOC krijgt steeds meer schrijnende verhalen over de gevolgen van de beperkingen. De meeste situaties gaan over het bezoekverbod aan verpleeghuizen. Daarom heeft LOC een brief geschreven aan het kabinet om waar dat mogelijk meer maatwerk te kunnen bieden. De brief is daar heel genuanceerd over. We hebben bijvoorbeeld niet het voorstel gesteund om standaard één bezoeker per dag toe te staan. Soms kan dat, maar soms ook niet. De verschillen tussen gebouwen en mogelijkheden zijn daarvoor te groot. Daarom heeft LOC gepleit voor een afweging door bestuurder, cliëntenraad en personeelsvertegenwoordiging samen. Zodat zij samen de balans kunnen zoeken tussen veiligheid en wensen van bewoners/naasten.

Wekelijks overleg LOC met ministerie

LOC heeft wekelijks overleg met het ministerie van VWS over signalen in de jeugdhulp, geestelijke gezondheidszorg, verpleeghuiszorg en zorg thuis. In dat overleg brengen we steeds de verhalen van mensen naar voren. Van zorgen over de situatie in gezinnen die nu de hele dag boven op elkaar moeten leven. Tot gebrek aan behandeling, verpleging en eenzaamheid in de thuissituatie.

Meer weten?

Download artikel als PDF

Reageer op Gaby Visser Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

3 jaar geleden

Er is weinig creativiteit in het verpleeghuis van mijn moeder tav bezoekregeling, :een bezoekcontainer met plexiglas moet toch te realiseren zijn, mi levert dit veel op tav de geestelijke gezondheid.
 

Reageer op dit bericht
Dirkje Kramer 4 jaar geleden

Mijn moeder is eind februari opgenomen in het verpleeghuis na het plotseling overlijden van mijn vader en daarmee haar belangrijkste mantelzorger. Tijdens zijn korte ziekte bleek al gauw dat zij 24 uur per dag toezicht nodig had. Dat konden wij als kinderen niet bieden en “gelukkig” kwam er snel een plek en een indicatie voor het verzorgingshuis hier in de straat. Daar waren wij blij om, maar we hadden niet gerekend met Corona. Mijn moeder is dementerend maar kent ons allemaal nog en vindt bezoek heel fijn. Haar hobby’s lezen, puzzelen en breien kan zij door haar herseninfarct niet meer doen. Televisie geeft te veel prikkels. Bijna alle gezamenlijke activiteiten in het huis kunnen niet meer door gaan omdat daar Corona heerst. Er zijn al een aantal bewoners overleden. Mijn moeder zit daardoor veel alleen en kan geen enkele richting aan haar dag geven. Zij heeft gelukkig nog geen verschijnselen, maar ik zie en hoor haar in de telefoongesprekken hard achteruit  gaan. Het personeel van de instelling doet heel erg zijn best en zij zijn voor mij ook werkelijk helden, maar zij kunnen dit niet aan. Ik ben echt bang dat ze in een diepe depressie raakt. Ik steun uw oproep dan ook van harte. Voor iedere cliënt moet in mijn ogen toch een vorm van maatwerk mogelijk zijn. Mijn moeder wordt bijvoorbeeld blij van wandelen. Waarom mag ik haar niet gewoon dagelijks ophalen voor een ommetje als ik daarbij de RIVM-maatregelen in acht neem. Ik hoef daarvoor het verzorgingshuis niet eens in. Zij kijkt nu uit het raam, ziet heel veel mensen (ook kwetsbare ouderen) buiten lopen en kan echt niet begrijpen waarom zij dan opgesloten moet zitten. 

Reageer op dit bericht
Gaby Visser 4 jaar geleden

L.s.
Mijn moeder is na een licht herseninfarct in een revalidatiecentrum terecht gekomen.Nu is van het revalidatietraject vanwege de crisis niets terecht gekomen. Ik ben ik bang dat zij straks niet meer mobiel genoeg zal zijn om terugkeer naar haar aanleunwoning te kunnen bewerkstelligen (daar woonde zij sinds een half jaar). De aanleunwoning is in Heerlen bij ter Eyck. In het ziekenhuis kreeg zijn geen revalidatie vanwege het noro virus. In de Plataan heeft zij ook geruime tijd afgezonderd gezeten zonder revalidatie. Mijn hoop was dat als het slechter zou gaan met mijn moeder doorstroom naar een verzorgingstraject in de instelling makkelijker zou zijn. Dat lijkt niet het geval. Je moet gaan waar ‘plaats’ is. Een ‘overbruggingsplaats’ noemen ze dat in de hoop dat je later naar een voorkeursplaats kunt gaan.Ik vind het zo schrijnend dat er zo weinig ruimte is voor wat meer ‘maatwerk’. De verhuizing vanuit Middelburg naar een aanleunwoning was al moeilijk. Van daaruit naar een revalidatiecentrum en straks weer naar een overbruggingsplaats. Het breekt mijn hart en is moeilijk uit te leggen aan mijn moeder door de telefoon.Het is  te veel voor iemand van 80 jaar en ook voor de mantelzorgers. Ik zou dan ook een pleidooi willen houden voor de toekomst. Mensen moeten zo lang mogelijk thuisblijven. Maar wat als dat niet meer gaat? Misschien moeten we daar met zijn allen beter over nadenken en een betere invulling bedenken.Ik weet dat iedereen zijn uiterste best doet om zorg te verlenen en ben daar ook dankbaar voor.Maar zoveel schuiven met oude mensen…dat is niet goed.Dat moet anders kunnen. Als iemand suggesties heeft. Ik hoor ze graag.
Met vriendelijke groet,
Gaby Visser
 

Reageer op dit bericht

Deelnemers platform

Meer bekijken

Nieuwsbrief

  • * Heb je onze nieuwsbrief eerder ontvangen en je afgemeld? Meld je dan aan via webmaster@loc.nl
  • Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Click to access the login or register cheese