Voor­beelden cliënten­raden: ‘con­tact na sluiting’ #1

Geplaatst op 20 maart 2020

Gisteren verzond LOC een brief aan aangesloten cliëntenraden over de ingrijpende gevolgen van het coronavirus voor iedereen in Nederland. En een uitnodiging om elkaar te helpen tijdens deze periode. In deze brief deed LOC ook een oproep aan cliëntenraden om voorbeelden te delen hoe mensen in zorginstellingen en thuis contact met anderen kunnen hebben. Een greep uit de voorbeelden die binnenkomen lees je in onderstaand bericht.

Op afstand aan tafel
Hierbij een idee, dat ik zelf (bijna 84) gisteren ten uitvoer heb gebracht: virtueel via whattsapp bij mijn dochter aan tafel gezeten! We hebben het allemaal zo gezellig gevonden dat we besloten hebben dit meer te doen. Nu zullen er wel ouderen zijn, die niet bij machte zijn zoiets te doen, maar misschien kunnen ze daarbij geholpen worden. Ook werd op de school van één van mijn kleinkinderen geopperd, dat grootouders ook op zo’n manier hun kleinkinderen eens voor zouden kunnen lezen, waardoor dat contact ook bleef. (Lid cliëntenraad Heerewegen, Zeist)

Op de hoogte
Als lid van de cliëntenraad en mantelzorger wordt ik uitstekend op de hoogte gehouden van de maatregelen die zorggroep Reinalda neemt t.a.v. cliënten, personeel en vrijwilligers in deze moeilijke periode, waarin hete Corona-virus heerst.
Het feit dat men pro-actief bezig is met het nemen van maatregelen, rondom bezoek en nu ook weer in het kader van het meenemen van de bewoners naar buiten, stelt mij zeer gerust.
Men probeert zoveel mogelijk leuke dingen te doen met de cliënten te doen (spelletjes, pannenkoeken bakken etc.), geeft adviezen rond het sturen van kaartjes, afgeven van boodschappen. cadeautjes en het regelen van de was en stuurt heel vaak een nieuwsbrief uit met dit soort informatie. (Lid cliëntenraad en mantelzorger zorggroep Reinalda)

Video bellen
Bij Karaad heeft elke afdeling een laptop, zij kunnen via skype of facetime of wathsup video bellen (Lid Verwantenkamer Karaad)

‘Adoptie’ clusterwoning en vele acties
Sedert afgelopen week geldt een bezoekverbod voor mantelzorgers en vrijwilligers. Het zorgpersoneel is hierdoor genoodzaakt om elke dag een activiteit te bedenken zodat bewoners toch bezig kunnen zijn of naar buiten kunnen voor een frisse neus. En dat doen ze met liefde en enthousiasme. Respect en bewondering hiervoor.
Als cliëntenraad van Zorgcentrum Hornerheide in Leudal hebben we bijna dagelijks contact met de manager van de locatie.

Als leden van de cliëntenraad hebben we het volgende afgesproken:
– We houden telefonisch en via e-mail contact met de medewerkers van de woningen. Op het terrein zijn 12 zorgwoningen van ca. 7 tot 8 PG bewoners. Elk lid van de CR heeft een cluster van 2 woningen geadopteerd zodat de CR ook voor medewerkers een gezicht en aanspreekpunt is.
– We sturen elke week een digitaal kaartje om medewerkers en bewoners een hart onder de riem te steken.
– Dit weekend sturen we naar elke woning een bloemstukje om wat vrolijkheid te brengen, maar vooral de zorgmedewerkers te bedanken voor hun enorme inzet.
– Met Pasen doen we nog iets extra (moeten we nog afspreken).
– De vrijwilligers en mantelzorgers worden regelmatig op de hoogte gehouden van de situatie.

Het zijn eenzame tijden voor de mensen in de zorgcentra, maar vooral voor de mensen die nu thuis zitten en verstoken zijn van contact. In samenwerking met de seniorenverenigingen, Zonnebloem, Zij Actief en dorpsraden proberen we ook aandacht te hebben voor deze mensen. (Voorzitter Cliëntenraad Hornerheide)

Weet je ook een goed voorbeeld?

Samen kijken hoe we elkaar kunnen helpen. Op verzoek van cliëntenraden hebben we op www.cliëntenraad.nl een pagina aangemaakt om goede voorbeelden uit te wisselen. Zodat we toch kunnen zorgen dat mensen in zorginstellingen en thuis contact met anderen kunnen hebben. Weet je een goed voorbeeld? Deel dit dan graag! Dit kan op de volgende manieren:

  • Plaats een bericht op de Praat mee pagina van LOC Clientenraden via www.clientenraad.nl/praat-mee
  • Mail het goede voorbeeld naar webmaster@loc.nl

Meer weten?

Bekijk de speciale themapagina rondom het coronavirus op www.clientenraad.nl voor nog veel meer voorbeelden en de laatste ontwikkelingen.

Download artikel als PDF

Reageer op willeke krijgsheld Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gea 3 jaar geleden

Mijn vader zit in een verzorgingshuis.  Geestelijk is er niets met mijn vader aan de hand, hij heeft alleen lichamelijke verzorging nodig. Het verzorgingshuis waar mijn Vader woont raadt mijn vader ook ten strengste af om naar buiten te gaan. Ook mag mijn vader niet opgepaste afstand even op een bankje buiten, praten met mij als mantelzorger. Hopelijk komt hier gauw een eind aan zodat de oudere mensen onder ons weer een bezoekje mag ontvangen. vriendelijke groet Gea

Reageer op dit bericht
willeke krijgsheld 3 jaar geleden

Beste Gea, jammer dat het tot nu toe niet mogelijk is geweest om elkaar toch even (op afstand) te zien. Er zijn veel verpleeghuizen die daar inmiddels creatieve manieren voor vinden (bezoekhuisjes, ontmoetingen aan beide kanten van een tuin/hek, een paardentrailer of andere aparte ruimte die van twee afgescheiden kanten toegankelijk is). Ik hoop van harte dat jullie elkaar gauw weer kunnen ontmoeten. Hartelijke groet, Willeke

Reageer op dit bericht
Dolf 3 jaar geleden

Mijn moeder van 89 woont sinds een klein half jaar in een verzorgingshuis. Ze is niet dementerend, maar wel zorgbehoevend en vrijwel geheel doof. Ze heeft een langdurige periode doorgemaakt van een delier, die mede aanleiding was om haar een plekje in een verzorgingshuis te vinden. Toen de instelling werd gesloten voor alle bezoek hielden wij als familie ons hart vast. Normaal bezochten we haar dagelijks en dat was eigenlijk ook gewoon nodig. Door haar doofheid is communicatie met haar behoorlijk moeizaam. Bellen is onmogelijk.  Sinds een jaar of tien heeft ze een iPad, maar met elke update van systeem en mailprogramma werd het lezen en versturen van berichten moeilijker voor haar. Het gaat nu vaker mis dan dat het lukt.
In eerste instantie reageerde ze op de isolatie zoals we vreesden, met waanideeën waarin reeds lang overleden familieleden langs kwamen, ze werd meegenomen door mensen en vervolgens aan haar lot werd overgelaten, enzovoorts. Maar daarna herstelde ze weer wonderwel en doorstond ze de saaie eenzame dagen gelaten en redelijk goed gestemd, al vond ze het gebrek aan contact een kwelling. Elke dag zoeken we haar op, dan staat ze op het balkon en wij eronder, al dan niet op een huishoudtrapje. Maar het begint nu echt te knellen. Ze raakt in de war en is heel verdrietig. Ik vind dat de getroffen maatregelen begrijpelijk en verdedigbaar waren, maar deze kunnen niet onbeperkt duren. Het personeel doet beslist haar best, maar het is simpelweg niet genoeg en ook niet wat nodig is. Mijn moeder functioneerde nog redelijk zelfstandig. Dagelijks maakte ze met haar rollator een ommetje door het centrum van het dorp, vanuit het huis op loopafstand. Nu slijt ze verplicht haar dagen in eenzaamheid op haar kamer. Geen contact met familie, maar ook niet met haar medebewoners. En dat begrijp ik niet helemaal. Want als iedereen twee weken op haar kamer is gebleven en niet ziek geworden, wat is dan de reden om ook daarna onderling contact te verbieden? En nog een ander, meer principieel punt: ik begrijp dat het huis het recht of zelfs de plicht heeft bezoek te verbieden. Maar waarop berust dat ze mijn moeder het recht ontzeggen zelfstandig buiten een ommetje te maken? Mijn moeder is al tamelijk slecht ter been, maar wekenlang gebonden zijn aan de 16 vierkante meters van haar eigen kamer maakt de zaak aanzienlijk slechter. Ze klaagt dan ook over toenemende ernstige pijn in haar gewrichten. Misschien is het inderdaad verstandig om zoveel mogelijk binnen te blijven. Dat advies hebben alle mensen gekregen. Maar tegelijkertijd is het wel onze eigen verantwoordelijkheid hoe met dat advies om te gaan. Waarom ligt dat anders voor bejaarde mensen, die niet dementeren en niet onder curatele staan? Ik lees in de Q&A bezoekregeling verpleeghuizen van Actis (vraag 11) dat het vrijwillig opgenomen mensen niet verboden kan worden naar buiten te gaan, hoe onwenselijk men dat ook mag vinden. Wij voelen er helemaal niets voor om de situatie voor het verzorgend personeel lastiger te maken. Maar tegelijkertijd wordt mijn moeder door het voortgaande isolement zonder perspectief “kapotbeschermd.” Op mijn vraag waarom het personeel niet een paar bewoners per dag meeneemt voor een ommetje, of met de aanbevolen onderlinge afstand samen een kopje koffie laat drinken op het heerlijke en zonnige terras dat er is, luidt het antwoordt daar geen toestemming van bovenaf voor is. Ik vind dat het hoog tijd is dat het huis, elk huis, de eigen verantwoordelijkheid in de breedte onderkent, dat wil zeggen dat het niet alleen gaat om het voorkomen van besmetting, maar ook het verzekeren (niet alleen bevorderen, want het zijn afhankelijke mensen) van een menswaardig leven. En dus actief bevordert dat deze oude mensen in de weinige tijd die ze nog hebben niet verstoken blijven van essentieel menselijk contact. En dat men over deze acties de familie van de bewoners spontaan en gedegen informeert, in plaats van de familie op afstand te houden als potentiële bedreiging van de quarantaine. 
 

Reageer op dit bericht
willeke krijgsheld 3 jaar geleden

Dag Dolf, dank je wel voor het delen van wat jullie mee moeten maken. Wat verdrietig voor je moeder. En voor jullie om vrijwel machteloos toe te moeten kijken.. ik kan me voorstellen dat je je hart vast houdt. Als LOC pleiten we al een aantal maanden voor de menselijke kant van de keuzes die gemaakt worden. Inderdaad, meer balans tussen afwezigheid van risico en kwaliteit van leven. En voor waar mogelijk: ruimte voor maatwerk in de bezoekregelingen. Er lijkt inmiddels iets meer beweging te komen in het generieke verbod, zie ook dit bericht:

Stap voor stap ruimte voor bezoek in verpleeg­huizen

Maar ondertussen is elke dag is er weer 1…. en is het goed om ook in de huidige situatie te kijken wat er wél kan. In vele huizen is het voor de mensen wel mogelijk om naar bijvoorbeeld de binnentuin te gaan, of in ieder geval buiten de eigen kamer te zijn (mits er geen besmetting is). Wellicht kun je contact opnemen met de vertrouwenspersoon van de zorgorganisatie om te bespreken wat er wel mogelijk is. Die laatste kan de rechten en (on)mogelijkheden bespreken, dat is onafhankelijk en dus “aan de kant van je moeder”. Ook kun je de onafhankelijke cliëntondersteuner via het zorgkantoor (langdurige WLZ zorg) benaderen.

En, heb je je zorgen ook neergelegd bij de cliëntenraad? Wellicht kunnen zij samen met het management bespreken wat er wél kan voor de bewoners.

Wij blijven deze signalen meenemen in contact met het ministerie. Ondertussen wens ik je veel sterkte in deze heftige tijd. Hartelijke groet, Willeke

Reageer op dit bericht
Dolf 3 jaar geleden

Beste Willeke, dank voor je snelle en uitvoerige antwoord. Ik denk nog even na over de te kiezen route. Ga in ieder geval proberen uit te vissen wie de vertrouwenspersoon van de instelling is. Met iemand van de directie heb ik een aantal weken geleden al eens een stevig gesprek gehad, maar voel me daarna snel een bedelaar doe een voordeeltje voor zijn eigen moeder probeert te versieren dat aan anderen moet worden onthouden. Heel vervelend, want hoewel ik daar zeker toe bereid en in staat moet worden geacht, gaat het met er alleen maar om te voorkomen dat het mens al te zeer beschadigd raakt door de toestand. Het is natuurlijk prima om maatregelen te treffen voor mensen hun bestwil, maar dan moet je ze er toch uiteindelijk wel in betrekken om vast te stellen wat “bestwil” in het concrete geval is. Dat gebeurt he-le-maal niet.Enfin, je begrijpt het. Vriendelijke groet, Dolf.

Reageer op dit bericht
Rian 3 jaar geleden

Ik zit in een cliënten raad.  Wordt niet op de hoogte gehouden van de laatste ontwikkelingen.  Mede denk doordat mijn schoonouders daar wonen en wij in een vervelende situatie kwamen, doordat schoonmoeder terminaal was, maar de huisarts moest dit bevestigen.  Na vele aandringen en.met behulp van derden is ons dat gelukt dat we hun toch nog konden bezoeken. Nu schoonvader geen zorg meer heeft en bijna 98 jaar is valt hij in een diepe gat en voelt zich eenzaam. Begrepen van de verzorging dat het nu voor ons afgelopen is om schoonvader te bezoeken, zonder ons te informeren.  In de weken na het overlijden van schoonmoeder heeft zich niemand van het woonzorgcomplex zich laten zien bij hem. En ik als cliëntenraad lid kan niets beginnen verder. Kreeg alleen te horen toen het geregeld werd dat ik derden niet meer lastig mocht vallen. Krijg van velen ook te horen dat medewerkers geen of zeer weinig tijd hebben voor bewoners en dat communicatie slecht is.
 
 

Reageer op dit bericht
Marion van Duinen 3 jaar geleden

Goedenavond.  Mijn moeder is opgenomen in een woonlocatie voor psycho somatische zorg.  Zij is zo goed als doof. Met haar telefoneren lukt niet. Ook beeldbellen is geen optie.  Is in haar geval een zwaai moment buiten een afgesloten hek een optie?
Wat is er toegestaan om te voorkomen dat ze de enige dochter en mantelzorger vergeet. 

Reageer op dit bericht
Douwe Dronkert 3 jaar geleden

Beste Marion,

Wat een ongelofelijk nare situatie voor jullie, ik leef oprecht met jullie mee.

Ik weet niet precies hoe ver je kunt gaan. Ik weet wel dat er door het land heen allerlei mensen op zoek zijn naar mogelijkheden om toch zoveel mogelijk contact te kunnen behouden. Er zijn kinderen die bij hun ouders voor het raam op de thee komen of op die manier toch ‘samen’ eten. Kinderen huren hoogwerkers in om even hun ouder te kunnen zien (zoals bijvoorbeeld te zien in dit filmpje: www.radicalevernieuwing.nl/…lleen-nl/).

Er worden ook gesprekken gevoerd tussen medewerkers, cliëntenraden en bestuurders op zoek naar alternatieven. Samen komen zij tot allerlei creatieve ideeën. Dus een zwaaimoment organiseren zou je zeker kunnen bespreken. Misschien had je er al contact over gehad met medewerkers van de zorgorganisatie?

En had je de speciale pagina die we hebben gemaakt op dit platform al gevonden, waar cliëntenraden en anderen uit het hele land voorbeelden delen van manieren waarop zij mensen die in zorgorganisaties wonen helpen om zoveel mogelijk in contact met de buitenwereld te blijven? Die pagina vind je hier: www.clientenraad.nl//corona We zijn hard aan het werk om daar steeds nieuwe voorbeelden te delen.

Ik hoop van harte dat jullie manieren weten te vinden waarop jullie met elkaar in contact kunnen blijven.

Met hartelijke groet,

Douwe Dronkert (Communicatie LOC)

Reageer op dit bericht
Tjeerd Lont 3 jaar geleden

Vandaag heb ik vanuit de centrale clientenraad de bestuurder gevraagd de lokatiemanagers opdracht te geven de lokale raden te informeren over de dagelijkse gang van zaken. Hieraan is gehoor gegeven.
Daarnaast heeft het db van de ccr wekelijks op een vast tijdstip telefonisch overleg met de RvB. Er zijn vooralsnog geen alarmerende signalen gekomen. 
We wachten af.

Reageer op dit bericht
Gea 4 jaar geleden

In de woonzorgcentra zijn cliënten die erg in de war zijn geraakt door de verandering van dagelijkse patronen. Vooral de mensen die gewoonlijk een gedeelte van de dag een mantelzorger op bezoek krijgen, waardoor ze veel individuele aandacht krijgen, vertonen nu ontheemd en onrustig gedrag. Wij denken er nu aan om voor deze mensen extra ‘gezelschapsdames’ in te zetten. Tegelijk voelt dat erg dubbel: partner, zoon of dochter mogen niet meer binnen komen, maar een wildvreemde mag wel bij de bewoner op bezoek. 
Zijn er voorbeelden waarbij mensen die echt een rol als mantelzorger hebben binnen het verpleeghuis wel op bezoek mogen komen?? Vooral als die mensen dan zelf niet onder de kwetsbare doelgroepen vallen?

Reageer op dit bericht
Thom van Woerkom 3 jaar geleden

Hallo Gea,
De genomen maatregelen om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan, zijn inderdaad heel stevig. De normale gang van zaken is volledig op z’n kop gezet en zorgt voor verwarring en onzekerheid. Tegelijk zijn deze maatregelen wel nodig om een snelle verspreiding van het virus, en alle gevolgen daarvan, tegen te gaan.
 
De bezoekersregeling is vooral aangepast, zodat zorgverleners niet op grote schaal besmet raken. Als dat gebeurt, heeft dat enorme gevolgen voor de kwaliteit en veiligheid van de (verpleeghuis)zorg. In Nederland hebben we dan niet voldoende mensen beschikbaar om goede zorg te blijven leveren. In Noord-Brabant en Limburg zagen we namelijk iets soortgelijks gebeuren, voordat de landelijke maatregel werd genomen. Daarnaast is het natuurlijk zo dat het beperken van besmettingsmogelijkheden van medewerkers ook de fysieke gezondheid van bewoners waarborgt. 
 
Er zijn regels opgesteld voor het toelaten van vaste vrijwilligers in verpleeghuizen:

Het advies is om het aantal mensen in het verpleeghuis zo veel mogelijke te beperken om de kans op een besmetting zo klein mogelijk te maken.  De deuren van verpleeghuizen zijn gesloten voor iedereen die niet bijdraagt aan de basiszorg.
Zorgorganisaties kunnen er voor kiezen om structurele vrijwilligers (individuele vrijwilligers die structureel praktische steun bieden), toe te blijven laten, mits zij zelf niet tot de kwetsbare doelgroep horen (boven de 70 jaar), er geen verdenking is op de locatie en zij zelf geen klachten hebben zoals beschreven door het RIVM.

Er zijn geen voorbeelden waar mantelzorgers wel op bezoek mogen in het verpleeghuiszorg, omdat dit voor iedereen niet is toegestaan. Alleen in bijzondere situaties kan je hiervoor een uitzondering maken.
 
We zien dat deze maatregel gevolgen kan hebben voor de (mentale) gezondheid van bewoners en de risico’s op groeiende eenzaamheid. Daarom heeft LOC Waardevolle zorg het kabinet verzocht veel nadruk te leggen op alternatieve vormen van contact. Op www.clientenraad.nl delen we voorbeelden hoe verpleeghuizen hiermee omgaan. En welke rol naasten hierin hebben. We hebben cliëntenraden ook opgeroepen om deze voorbeelden actief te delen.
 
Voor nu wil ik je veel succes en sterkte wensen de komende tijd. Hopelijk vind je andere manieren om toch dicht bij je naasten te zijn.

Reageer op dit bericht
Anoniem lid Clientenraad 4 jaar geleden

In onze zorginstelling weten we dat er besmettingen zijn, maar locatie en naam cliënt worden niet gedeeld met de Cliëntenraad. Alleen de verwanten van huisgenoten krijgen een brief, maar daarin wordt niet gezegd wie besmet is. Dit alles onder de noemer van privacy. Hoe is dat in andere zorginstellingen?

Reageer op dit bericht
Jeroen MW van Dijk 3 jaar geleden

Juist de CCR’en gaan niet over de indivuele clienten en de incidenten, maar over algemeen beleid en gevolgen van de incidenten. Maar in dit geval en andere gevallen is het wel handig om te weten om welke locatie het gaat en welke maatregelen er getroffen zijn. Het is aan de bestuurder om het individuele geval om te zetten informatie waar de  clientenraad wel iets mee kan.

Reageer op dit bericht
José Broers - adviseur LOC 3 jaar geleden

Hoe cliëntenraden geïnformeerd worden verschilt. Er zijn cliëntenraden die bijvoorbeeld -digitale- informatiebulletins ontvangen die ook aan medewerkers/vrijwilligers en/of bulletins die aan bewoners/contactpersonen worden toegezonden. In deze bulletins wordt melding gemaakt van locaties waar besmettingen zijn of waar verdenkingen van besmettingen zijn. Individuele namen van bewoners worden daarin niet vermeld. Wel wordt informatie gegeven hoe de zorgorganisatie handelt en welke maatregelen genomen worden.
Er zijn bijvoorbeeld ook  cliëntenraden waarbij de voorzitter dagelijks overleg heeft en informatie krijgt van de teamleiding over de dagelijkse gang van zaken en maatregelen die genomen worden.
Als cliëntenraad behartigt u de gemeenschappelijke belangen van alle cliënten. Ga als cliëntenraad na op welke wijze u hieraan invulling wilt geven in deze bijzondere tijden en ga na wat u wilt doen en wat u daarvoor nodig heeft. Maak op basis daarvan afspraken met het management.
Sterkte en gezondheid gewenst in deze tijd.

Reageer op dit bericht
tjeerd lont 4 jaar geleden

Vanmiddag heb ik het idee gelanceerd om via lokale omroepen bestuurders en clientenraden een podium of platform te bieden om informatie te delen. Zou een LOC rubriek kunnen worden.
De regionale zenders worden over het algemeen in tijden van crises goed beluisterd en bekeken.

Reageer op dit bericht
willeke krijgsheld 4 jaar geleden

Dag Tjeerd, ik begreep dat mijn collega Thom van Woerkom al contact met je heeft gehad over je suggestie. Groet, Willeke

Reageer op dit bericht

Op maandag 1 april (2e Paasdag) is LOC gesloten.

Deelnemers platform

Meer bekijken

Nieuwsbrief

  • * Heb je onze nieuwsbrief eerder ontvangen en je afgemeld? Meld je dan aan via webmaster@loc.nl
  • Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Click to access the login or register cheese