‘Een afwachtende houding werkt niet, je moet er bovenop zitten‘

Voorzitter zijn van de cliëntenraad: pittige klus, mooie uitdaging, iets er tussenin of misschien wel allebei tegelijk? We vroegen het Zoila de la Cruz, voorzitter van de cliëntenraad van Blijf Groep.

Zoila is al ruim acht jaar lid van de cliëntenraad van Blijf Groep, waarvan ze nu twee jaar voorzitter is. Ze voelt veel verantwoordelijkheid in die functie. “Als voorzitter moet je iedereen aan boord houden. Ik zorg dat de leden agendastukken ontvangen en begrijpen, waar nodig geef ik mondeling toelichting. Ik zie het als mijn verantwoordelijkheid om leden betrokken en actief te houden, om te zorgen dat iedereen aan het woord komt tijdens een vergadering en er ruimte is voor ieders inbreng. Uiteindelijk zijn we als gehele raad – als collectief – eindverantwoordelijk voor ons doel: het behartigen van de belangen van de cliënten van Blijf Groep. Het gaat erom dat cliënten hun stem kunnen laten horen. En dat ze daarbij het gevoel hebben dat iemand naast hen staat en niet zozeer vertelt wat ze wel of niet moeten doen.” 

Eigen initiatief

Zoila volgde de totstandkoming van de Wmcz 2018 al lange tijd en wilde dan ook zeker niet stoppen met haar werk binnen de cliëntenraad op het moment dat de wet eindelijk in werking trad in 2020. Bovendien waren ze druk met het werven van nieuwe leden op dat moment. Zoila: “Ik kan pas stoppen als voorzitter als de cliëntenraad op volle sterkte is, zowel qua leden, maar ook als het gaat om kwaliteit. Door de Wmcz 2018 zijn we als cliëntenraad meer betrokken bij beleid. Voor mijn gevoel adviseerden we daarvoor meer over kleine onderwerpen, waar we nu meer bij grote vraagstukken en beleid worden betrokken. Ik houd continue in de gaten wat onderwerpen zijn waar we ons als cliëntenraad in willen vastbijten. Een afwachtende houding werkt niet, want soms worden we als raad simpelweg te laat geïnformeerd. Dus je moet er bovenop zitten en zelf initiatief nemen.”

Signalen ophalen

Alle leden van de cliëntenraad van Blijf Groep ontvangen of ontvingen zelf hulpverlening van Blijf Groep. Zoila geeft aan dat dingen nu heel anders gaan dan toen zij zelf cliënt was. Ze heeft de andere leden dus echt nodig om te weten wat er nu speelt. Zoila: “Daarnaast organiseert Blijf Groep cliënteninspraak op locatie waar we als raad bij aansluiten. Hier halen we signalen op. Ook hebben we eigen spreekuren en worden we persoonlijk benaderd door cliënten. De cliëntvertrouwenspersoon en de kwaliteitsmedewerker delen ook rapportages met ons, uiteraard volledig geanonimiseerd. Maar het geeft ons een goed beeld van de thema’s die spelen binnen de organisatie.”

De cliëntenraad heeft eens in de zes weken overleg met de directeur van de Blijf Groep. Zoila zit deze vergadering regelmatig voor. “Daarnaast hebben we afgelopen jaar twee keer een gesprek gehad met het door ons voorgedragen lid van de Raad van Toezicht.”

(Niet) leuk

Zoila vertelt dat ze haar werk als voorzitter enerzijds heel leuk vindt, maar dat het haar anderzijds ook regelmatig hoofdpijn bezorgt. “Ik ben enorm betrokken bij Blijf Groep. Ik wil nog dingen verbeteren voor de cliënten die ik vertegenwoordig. En zolang dat nog niet allemaal gebeurd is, kan ik moeilijk loslaten. Stukken voorbereiden, vergaderen, een oordeel vormen, een advies schrijven en afstemmen…. Er werd gezegd dat voorzitter zijn vier uur per week kost, maar dat aantal overschrijf ik wekelijks met heel wat uren. Ik moet als voorzitter vuurtjes doven en neutraal zijn in het belang van het collectief. En nee, dat vind ik zeker niet altijd leuk. Maar toch is er ook genoeg dat me energie geeft om al zo lang in de cliëntenraad te zitten. De vrijheid om bezig te zijn met een jaarplan bijvoorbeeld. Om na te denken over welke thema’s belangrijk zijn om de stem van onze cliënten te laten horen. Momenteel zijn we bezig met een ongevraagd advies over nazorg van cliënten. Wanneer dat onderwerp staat geeft me dat zoveel voldoening! Ik heb dan echt het gevoel dat we van toegevoegde waarde zijn geweest.”

Klankbord

Zoila is tot volgend jaar maart voorzitter, daarna moet iemand anders het stokje overnemen. Maar helemaal afscheid nemen doet ze waarschijnlijk niet. Zoila: “Andere raadsleden hebben voorgesteld dat we een commissie oprichten voor oud-leden van de raad. Die als een soort klankbord ingeroepen kunnen worden. Het is zo zonde om hun kennis en ervaring niet te benutten. Dus ja, ik zal vast plaatsnemen in die commissie. Mijn betrokkenheid voor medezeggenschap is nu eenmaal heel erg groot.”

Meer lezen

Lees in deze reeks ook het interview met voorzitter Franca de Jong: ‘We doen het echt samen’