cliënten verpleeg­tehuizen onrechtmatig opgesloten

Cliënten verpleegtehuizen onrechtmatig opgesloten?

 

Inleiding

Eerst een woord vooraf. Ik ben geen deskundige in de zorg. Ik ben slechts een jurist/oud advocaat die tracht vanuit het perspectief van het recht de huidige ontwikkelingen in de verpleegtehuizen te verklaren.

Ik ben bij de zorg als vrijwilliger betrokken geraakt door de dementie van mijn moeder die vorig jaar januari ten gevolge van deze ziekte is overleden. Zij is meer dan uitstekend verzorgt in het betreffende verpleegtehuis. Tot de coronacrisis deed ik daar vrijwilligerswerk. Nu ben ik ten behoeve van een andere locatie, van dezelfde zorgorganisatie, portier. Een functie op afstand van de cliënten. Ik ben mede de schakel tussen het leven buiten en binnen het verpleegtehuis.

 

Bezoekverbod

Ik voer ter plaatse o.a. het bezoekverbod uit. Dat klinkt zwaarwichtig, maar in de praktijk komt het niet voor dat onbevoegden naar binnen willen. Het bezoekverbod voor verpleegtehuizen is inmiddels een feit van algemene bekendheid. Middels het systeem van wetgeving is goed te traceren hoe het bezoekverbod tot stand komt en uiteindelijk wordt geïmplementeerd in de noodverordening van de betreffende veiligheidsregio’s. Dat op legitieme wijze het bezoekverbod tot stand is gekomen leidt geen enkele twijfel, althans voor mij.

Nu duidelijk is dat het bezoekverbod langzaam maar zeker wordt versoepeld blijft het navolgende van belang of wordt zelfs actueler.

 

Opsluiting

Ik voer ter plaatse nog een tweede verbod uit. Ik verbied cliënten de openbare ruimte te betreden. Let wel, ze mogen de afgesloten tuin in, maar mogen de straat niet op. De cliënten zijn opgesloten en ik moet er voor waken dat ze niet ontsnappen. Dat klinkt zwaarwichtig en dat is het ook. Verschillende malen tref ik cliënten die naar buiten willen en die dat recht op hun bewegingsvrijheid wordt ontnomen. Zeker nu er sprake is van versoepeling van het bezoekverbod wordt de wens om naar buiten te gaan (lees de openbare ruimte) groter.

Met klem wijs ik er op dat ik het niet heb over cliënten die ingevolge de Wet Zorg en Dwang verblijven op een gesloten afdeling. Het gaat hier over cliënten die op een gewone (wat is gewoon in deze tijd?) verpleegafdeling verblijven. Het zijn cliënten die veelal wilsbekwaam zijn! Blijkbaar mogen zij niet de openbare ruimte betreden. Ik weet dat het ook voor cliënten van een gewone verpleegafdeling niet altijd mogelijk is om in alle vrijheid te bewegen en daar begeleiding bij nodig hebben. Maar van een verbod is gewoonlijk geen sprake.

 

 

Geen wettelijke basis

Nergens is op een duidelijke wijze, zoals het bezoekverbod, deze opsluiting, of vriendelijker gezegd, deze verplichte isolatie voor wilsbekwame cliënten van verpleegtehuizen geregeld. Ook in de noodverordeningen komt een verplichte isolatie voor deze bewoners van een verpleegtehuis niet voor.

Landelijke zorgorganisaties die ik heb benaderd kunnen mij de vindplaats niet duiden.

Nu is de regel dat cliënten de zorginstelling niet mogen verlaten, ondanks dat er geen legitieme basis voor is te vinden, niet onlogisch. Men streeft ernaar dat het virus niet door cliënten naar binnen wordt gesleept. Het had echter op de weg gelegen van instellingen die een dergelijk verbod hanteren deze beperking van de bewegingsvrijheid te communiceren met de cliënten en/of familie. Waarom kunnen cliënten daar niet over meebeslissen? Een vrijwillige beperking van de bewegingsvrijheid is natuurlijk altijd mogelijk.

Blijft natuurlijk wel de vraag waarom uitgerekend bewoners van een verpleegtehuis niet zouden kunnen deelnemen aan de intelligente lockdown? Niet intelligent genoeg, te traag, te dom, weten niet wat 1,5 meter is, te oud? Voor mij geldt de zegswijze ‘wijsheid komt met de jaren’.

Mijn zoektocht naar de legitieme basis voor deze beperking van de bewegingsvrijheid wordt des te meer klemmend nu het virus in verpleegtehuizen om zich heen heeft gegrepen. Bij aanvang van de crisis was het verpleegtehuis een veilige haven. Nu valt in de media te lezen dat het binnen soms gevaarlijker is (geweest) dan buiten. Familie staat radeloos buiten aan de kantlijn (of op een hoogwerker) in de veronderstelling dat hun naasten niet uit het verpleegtehuis mogen.

Let wel, ik pleit er niet voor dat een ieder zijn naaste uit het verpleegtehuis haalt. Cliënten verblijven niet voor niets in een verpleegtehuis. Vaak is intensieve zorg nodig, die elders niet kan worden gegeven. Maar toch, het zou spijtig zijn als men onterecht uitgaat van de veronderstelling dat wilsbekwame cliënten het verpleegtehuis niet mogen verlaten.

Eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen dat als er op een afdeling van een verpleegtehuis corona wordt geconstateerd dat er, naar mijn mening, wettelijke mogelijkheden zijn om een isolatie te gebieden door de burgemeester. Dan is er dus wel sprake van een legitieme isolatie en is het te laat voor familie om een afweging te maken om een cliënt elders onder te brengen of niet. Laten we hopen dat het afnemen van coronagevallen ook in de verpleegtehuizen doorzet en een verplichte isolatie zich niet zal voordoen.

Opgemerkt dient nog te worden dat een aantal verpleegtehuizen de beperking van de bewegingsvrijheid niet hebben ingesteld. Dit is niet altijd een oplossing. Er zijn verpleegtehuizen die het toestaan dat hun cliënten in vrijheid de openbare ruimte ingaan, echter zij mogen dan niet meer naar binnen! Ook deze dwangmaatregel ben ik in de noodverordeningen niet tegengekomen en is in strijd met de regel dat cliënten gedurende een maximum aantal dagen per jaar afwezig mogen zijn.

Natuurlijk begrijp ik dat je sommige cliënten niet zomaar naar buiten kan laten gaan, zeker na een tijd van isolatie. Met hulp en begeleiding moet het mogelijk zijn om een einde te maken aan deze opsluiting. Een opsluiting zonder dat er zicht is op vrijlating.

 

Neem cliënten serieus

De coronamaatregelen zijn grotendeels op vertrouwen gebaseerd. Waarom zouden cliënten van verpleegtehuizen worden uitgesloten van dit vertrouwen. Neem cliënten serieus en geef ze dus hun vrijheid terug of betrek ze in de besluitvorming indien isolatie de voorkeur blijft genieten.

 

Onrechtmatig

Een isolatie van cliënten zonder deugdelijke basis zou wel eens kunnen uitmonden in het verwijt dat de instelling zich onrechtmatig heeft gedragen met alle gevolgen dien. Het is in strijd met de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst, de Wet Zorg en Dwang en zou gekwalificeerd kunnen worden als een wederrechtelijke vrijheidsberoving. Mogelijk dat ik in een volgend schrijven hierop terug kom. Op deze plaats beperk ik mij tot de oproep dat zorginstellingen ter zake zorgvuldig moeten handelen en dat, naar mijn mening, deze zorgvuldigheid nog steeds betracht kan worden.

Nogmaals, betrek cliënten en/of familie bij het maken van een afweging betreffende de isolatie. Beter voorkomen dan blussen (zeg ik na 35 jaar vrijwillig brandweerman).

 

Slot

Wie mij de vindplaats kan aanwijzen voor de meergenoemde beperking van de bewegingsvrijheid/isolatie nodig ik van harte uit om in beweging te komen. Ik hoop dat er een legitieme basis is op grond waarvan duizenden cliënten in verpleegtehuizen zijn opgesloten.

Al lezende kan de indruk ontstaan dat ik kritisch sta ten opzichte van de organisatie waar ik vrijwilligerswerk voor doe. Die indruk is juist. Als lid van de cliëntenraad moet ik kritisch zijn. Kritisch is iets anders dan ontevreden en dat ben ik niet. Ik vind dat er goede zorg wordt verleend en dat alle moeite wordt gedaan om het virus zoveel mogelijk buiten te houden. Ik spreek mijn bewondering uit.

Ik noem hierboven verpleegtehuizen. Het verschil tussen verpleegtehuizen en verzorgingstehuizen is tegenwoordig niet groot meer lees ik in de literatuur. Het bovenstaande is onverkort van toepassing op verzorgingstehuizen die de dwangmaatregel van opsluiting hanteren.

 

Mr. H. (Henk) W. Kompagne (Culemborg, 1 juni 2020).

 

 

 

Download artikel als PDF

Reageer op Henricus Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

P .v.d.Oord 3 maanden geleden

Ik zit onvrijwillig in een tehuis heb geen altyheimer of iets anders ziekenhuis kan niks vinden zij zeggen dat ik wel iets heb maar weten niet wat dan hoor ik toch niet thuis in een verpleeghuis.

 

Reageer op dit bericht
Jeroen 10 maanden geleden

Ik weet niet of dit forum nog actief is.???

Maar ik wil Nederland op de hoogte stellen, dat mijn dementerende buurvrouw en ik al 2 jaar in een schandaal zitten in de WZD.

Ik vertel mijn verhaal als ik reactie krijg op deze mail.

 

Met vriendelijke groeten jeroen en Fransje

Reageer op dit bericht
10 maanden geleden

Beste Jeroen,

Je kan altijd je verhaal doen. Heb je ook contact met een Cliëntvertrouwenspersoon WZD? Hun werk is juist om jullie in zo’n situatie te helpen.

Reageer op dit bericht
Jeroen 10 maanden geleden
Reageer op dit bericht
1 jaar geleden

Hoi Jane,

Klinkt niet als “Samen met ouders en jongeren beslissen”

Zie

www.nji.nl/…ugdhulp-en

en

Samen met ouders en jeugdige beslissen over passende hulp

Ik zou even bedenken HOE je de behandeling (als die nodig is en thuis of elders) zelf zou willen, dit aan je dochter voorleggen en vervolgens een gesprek aanvragen. Duidelijk maken bij de aanvraag dat je het gesprek op basis van deze richtlijn wil, dan weet men daar ook dat je op de hoogte bent van e.e.a. Zoals je wel met mensen hoort om te gaan zeg maar.  Bij dit gesprek kun je een vetrouwenspersoon / clientondersteuning vragen. Info via AKJ

Beterschap !

Anne

 

Reageer op dit bericht
Freke Evers 1 jaar geleden

Dag Jane,

Wat een verdrietige situatie.

je kan contact opnemen met het AKJ. Het AKJ is de organisatie van de vertrouwenspersonen voor de jeugdhulp. Ieder kind, iedere jongere en ieder ouder/verzorger die te maken krijgt met een vorm van jeugdhulp, kan hulp van hun krijgen. Ze zijn onafhankelijk en zelfstandig. Ze hebben geen verbinding met jeugdhulporganisaties, de Raad voor de Kinderbescherming, pleegzorgorganisaties of jeugd- en wijkteams.

Zie voor meer informatie (oa contactgegevens):www.akj.nl//

Ik hoop dat ze jullie verder kunnen helpen!!

Vriendelijke groet,

Freke Evers, adviseur bij LOC.

 

Reageer op dit bericht
Jane Hörning 1 jaar geleden

Hoi ik heb een vraag mijn dochter is autistisch en is op een crisis terecht gekomen door 1x een woede aanval te hebben  gehad .we zijn 3 maanden verder ,is opgenomen door dat ze prikkels heeft en medicatie moet instellen. Het is werkelijk een gevangenisstraf. 

Wat kan ik zelf doen ..

Klachten commissie.??

Mvg Jane Hörning

Reageer op dit bericht
Roger 2 jaar geleden

Hier bij Mediant in Twente worden een heleboel regels overtreden die gewoon vastgelegd zijn in de grondwet en internationaal zijn vastgelegd in de rechten van de mens. Een goedkeuring van een rechter om iemand te helpen weer op adem te komen wordt uitgelegd als de rechter heeft bevolen om personen te interneren en mensen te mishandelen. Zelfs injecties en geestverarmende medicijnen worden vaak verplicht door liegende psychiaters die op een WO2 achtige manier cliënten onderuit halen.

Reageer op dit bericht
2 jaar geleden

Hallo Roger, dit is heftig wat je schrijft, Nu maar eens kijken wie er gaat reageren, Claire

Reageer op dit bericht
marij boonen boele 3 jaar geleden

helaas moet ik constateren dat er nog steeds cliënten zijn die verblijven in verpleeghuizen en waarvan de bewegingsvrijheid is ingeperkt. Ondanks dat  2x het vaccin is ingespoten mag mijn zoon zijn vaste weekenddag niet naar huis. Ze willen mij zijn moeder verplichten om eerst ook ingeënt te zijn 2x dus hebben we het over een paar maanden. of een negatieve test van 139 euro per keer dat hij naar huis zou gaan te overhandigen. Persoonlijk vindt ik dit dus niet kunnen. is machtsmisbruik en discriminatie.

Als mijn gezondheid het toe zou laten en mijn woning er geschikt voor zou zijn haalde ik hem naar huis.

Het verpleeghuis  levert buiten deze vreemde eisen prima zorg dat wil ik ook benadrukken. Ik wil hier met de artsen een gesprek over aangaan, ben benieuwd hoe hierop hun reactie is

 

 

Reageer op dit bericht
3 jaar geleden

VAN WAARDEVOL NAAR WAARDELOOS

 

Sinds april 2020 publiceer ik artikelen over de onrechtmatige opsluiting van bewoners van o.a. verpleeghuizen.

Let wel, ik heb het niet over het bezoekverbod. Dit verbod was verwoord in de noodverordeningen van de veiligheidsregio’s en kon steunen op relevante wetgeving. Daarentegen opsluiting, het niet naar buiten mogen, isolatie, etc. van bewoners van verpleeghuizen was/is in geen enkele wet- of regelgeving te vinden. Wetgeving die dit mogelijk maakt is tot op heden door de regering nog niet in stelling gebracht (denk o.a. aan relevante artikelen van de Wet Publieke Gezondheid of  het afkondigen van de noodtoestand en daarmee samenhangende wetgeving).

Lang dacht ik dat ik een roepende was in de woestijn. Mede gesteund door correspondentie met gezaghebbende hoogleraren (o.a. de professoren I. Helsloot en M. Olde Rikkert) werd ik gesterkt in mijn mening dat de opsluiting van bewoners van verpleeghuizen en andere zorginstellingen onrechtmatig was.

Toen het bezoekverbod werd afgekondigd heeft ActiZ haar leden van informatie voorzien, ondermeer met een Q & A, d.d. 22 maart 2020. In deze Q & A meldt ActiZ o.a. dat:

Familie een bewoner niet mee naar huis mag nemen;
Bewoners het verpleeghuis niet mogen verlaten;
Om te voorkomen dat bewoners naar buiten gaan de buitendeur op slot kan;
Als familie toch een bewoner mee naar huis neemt, deze bewoner niet terug kan naar het verpleeghuis.

Vrijwel alle verpleeghuizen (een klein aantal negeerde terecht de aanwijzingen van ActiZ) volgden deze aanwijzingen. De totale isolatie van bewoners van verpleeghuizen was daarmee een feit. Een isolatie die in geen enkele tot op heden toegepaste wet- of regelgeving is te vinden. Ik heb dan ook ActiZ regelmatig verzocht mij te duiden op basis van welke regelgeving zulke ingrijpende aanwijzingen konden worden geven aan de hand van de volgende vragen:

– op welke wettelijke basis heeft ActiZ bepaald dat de buitendeur op slot kon gaan om te waarborgen dat bewoners binnen bleven;
– op welke wettelijke basis heeft ActiZ bepaald dat bewoners niet naar buiten (lees de openbare ruimte) mochten;
– op welke wettelijke basis heeft ActiZ bepaald dat bewoners geen familie en/of naasten mochten bezoeken;
– op welke wettelijke basis heeft ActiZ bepaald dat bewoners die handelden in strijd met de voorschriften niet meer naar binnen mochten?

Van ActiZ kwam geen antwoord. Sneller was de kamerbrief van de minister van 16 juli 2020 (‘Lessen verpleeghuizen met het oog op een 2e golf’). Daarin staat de volgende tekst: “Algemeen uitgangspunt is dat we vrijheden van mensen niet langer en sterker beperken dan noodzakelijk. Belangrijk om te benadrukken is dat ook ingeval bezoek onverhoopt moet worden beperkt, het ouderen vrij staat om de instelling te verlaten”.

Met het verschijnen van deze brief was het gevaar van een totale isolatie van bewoners van verpleeghuizen geweken.

Uiteindelijk spreek ik telefonisch de heer F. Hagelstein van Actiz (accountmanager Wonen en Zorg). Hij erkent dat er geen wettelijke basis was voor de isolatie van vele duizenden bewoners van verpleeghuizen. Hij meldt mij echter dat ActiZ de aanwijzingen niet heeft verzonnen maar dat het ministerie van VWS deze aanwijzingen heeft verstrekt aan ActiZ. Indien het voorgaande juist is, dan is ActiZ niet schuldig aan het aanzetten tot wederrechtelijke vrijheidsberoving, maar de verantwoordelijke minister.

Ook voor de minister geldt dat hij niet mag handelen in strijd met de wet, de minister heeft dit toch gedaan. Hij is daarmee schuldig aan een omvangrijke, grootschalige overtreding van de wet. Het is weer een minister die roept dat we ons aan de regels moeten houden, maar het zelf niet doet. Het gaat nu echter niet om geknuffel op een trouwerij maar om een daad waar bewoners van verpleeghuizen het slachtoffer zijn geworden. Indien ActiZ haar bewering kan staven met bewijs dan is de minister schuldig aan het veroorzaken van een ernstig misdrijf.

Gezien het bovenstaande heeft ActiZ haar stoepje schoongeveegd. Wel blijft nog de vraag waarom ActiZ en het LOC, als organisaties met hopelijk ervaren medewerkers, niet onmiddellijk aan de bel hebben getrokken. Voorzien had kunnen worden dat de volledige isolatie van bewoners van o.a. verpleeghuizen rampzalige gevolgen zou hebben.

Helemaal schoon blijft het stoepje van ActiZ niet. De heer Hagelstein vertelde mij dat het terugkeerverbod van bewoners van verpleeghuizen door Actiz is verzonnen. Het was volgens ActiZ een logisch gevolg op de overige maatregelen. Het blijft echter het een rampzalige aanwijzing die in geen wet- of regelgeving is te vinden. Het LOC was braaf de spreekbuis van ActiZ.

Blijkbaar kunnen de minister en ActiZ het met elkaar wel vinden. Gezamenlijk de wet overtreden schept een band. Dat tienduizenden hulpbehoevende mensen hier het slachtoffer van zijn geworden is iets dat liever niet genoemd wordt. Ook in de recente Zorg & Zeggenschap (nr. 54) zwijgt het LOC over haar medewerking aan deze enorme blunder.

Het LOC staat voor waardevolle zorg. Het meewerken aan het opsluiten van tienduizenden hulpbehoevende bewoners van verpleeghuizen was niet waardevol maar waardeloos en beschamend. Een excuus aan al die slachtoffers (of nabestaanden) zou op zijn plaats zijn. Het LOC geeft op dit platform (als je goed zoekt) wel toe dat zij fouten heeft gemaakt, maar tot een openlijk spijtbetuiging is het niet gekomen.

De heer Hagelstein gaf mij te verstaan dat verdere actie van mijn kant geen zin had nu de opsluiting van bewoners van verpleeghuizen van de baan is. Met andere woorden, snel in de doofpot stoppen en niet meer naar kijken of over schrijven. Naar mijn mening heeft het wel zin. Nog steeds worden hulpbehoevende bewoners van verpleeghuizen onrechtmatig opgesloten. De vele duizenden slachtoffers van deze wetsovertreders hebben op zijn minst recht op een verklaring. Het LOC dient verantwoording af te leggen voor haar medewerking aan deze omvangrijke overtreding van de wet.

Hoe kan een cliëntenraad vertrouwen op de adviezen van het LOC nu het LOC haar onkunde heeft bewezen in een situatie waar juist deskundigheid werd gevraagd?

 

Resterende vragen:

waarom heeft ActiZ niet onmiddellijk tegen de aanwijzingen van de minister geprotesteerd;
ziet ActiZ in dat het door haar bedachte terugkeerverbod van bewoners van verpleeghuizen de onwettige isolatie van die bewoners heeft versterkt;
waarom heeft het LOC niet onmiddellijk tegen de aanwijzingen van de minister geprotesteerd;
waarom heeft het LOC haar daden niet openlijk betreurd en excuses gemaakt;
welke verklaring heeft de minister voor zijn uitzonderlijke en omvangrijke overtreding van de wet die duizenden hulpbehoevende mensen tot slachtoffer heeft gemaakt;
waarom heeft de minister pas in juli 2020 ingegrepen?

 

 

mr. H. (Henk) W. Kompagne (Culemborg, januari 2021)

Reageer op dit bericht
LOC Cliëntenraden 3 jaar geleden

Bovenstaande reactie van Henk Kompagne was ook op een andere plek op dit platform geplaatst. De reactie die Marthijn Laterveer (coördinator LOC) daarop gaf, is hier te lezen: www.clientenraad.nl/…nt-page-1/

Reageer op dit bericht
3 jaar geleden

Beste Joke,

 

Als jurist op afstand kan ik in het concrete geval niet adviseren. Ik kan je dus niet adviseren geen gehoor te geven aan de voorgenomen verplichting. Ik weet te weinig van de omstandigheden en dit is ook niet het geschikt platvorm om dit uit te diepen.

Enige algemene adviezen kan ik wel geven. Als eerste zou ik de cliëntenraad aanspreken en hen erop wijzen dat ze een verkeerde beslissing hebben genomen. Eendracht maakt macht. Indien vele bewoners zich keren tegen het bestuur van het verpleeghuis wil dat vaak helpen. Verder weet ik dat de ANBO in het verleden met succes hiertegen is opgetreden.

Indien je het verpleeghuis in rechte wil betrekken zou je advies kunnen inwinnen bij het juridisch loket (gratis). Afhankelijk van het vermogen van de bewoner kan al dan niet een toegevoegd (de kosten worden voor een deel door de overheid voldaan) advocaat worden ingeschakeld. Met meerdere bewoners een procedure aanhangig maken scheelt vaak enorm in de kosten.

Let wel, indien bewoners vrijwillig instemmen is er niets aan de hand en valt het bestuur van het verpleeghuis niets te verwijten.

 

Veel succes.

 

Henk Kompagne

Reageer op dit bericht
3 jaar geleden

Beste Lies en Kirs,

Het is onvoorstelbaar dat er nog besturen van verpleeghuizen zijn die hun bewoners wederrechtelijk van hun vrijheid beroven. Blijkbaar niets geleerd van de eerste golf.

Het antwoord van Sanne en Thom kan ik dan ook geheel onderschrijven.

Ik leg thans de laatste hand aan een artikel over de schuldvraag ten aanzien van de opsluiting van bewoners van verpleeghuizen tijdens de eerste golf. Helaas is deze opsluiting nog steeds actueel.

 

 

Beste Joke,

Dit lijkt op een vorm van gedwongen winkelnering en komt helaas vaker voor in verpleeghuizen. Hulpbehoevende ouderen zijn een makkelijke prooi voor op omzet beluste bestuurders van verpleeghuizen. De verplichting is in strijd met de wet (onredelijk bezwarende algemene voorwaarde).

Ik kan het onderwerp ook benaderen vanuit de Wet Langdurige Zorg.

Onder het adagium beter goed overgeschreven dan zelf slecht geschreven staat op de site van het zorginstituut het volgende te lezen.

De instelling kan aanvullend op het verzekerde pakket extra diensten aanbieden, zoals laten stomen van eigen kleding van de verzekerde. Voor diensten die niet tot het verzekerde pakket horen mag de instelling een vergoeding vragen aan de verzekerde.

De instelling moet met de cliëntenraad afspreken welke diensten de instelling aanvullend aanbiedt, en tegen welke prijs. De instelling zorgt er ook voor dat deze afspraken aan alle bewoners en/of hun vertegenwoordigers bekend zijn, en informeert nieuwe cliënten vooraf over de mogelijkheden.

De instelling mag de verzekerde niet verplichten de aanvullende diensten af te nemen, ook niet als de cliëntenraad akkoord is met de prijsstelling ervan. De instelling moet de verzekerde vooraf informeren over het vrijwillige karakter.

Ik hoop dat je hiermee geholpen bent.

 

Mr. H. (Henk) W. Kompagne

Reageer op dit bericht
Joke Niks 3 jaar geleden

Reactie. Clientenraad heeft geen overleg gehad met desbetreffende bewoners of familie. Volgens management is Clientenraad ermee akkoord gegaan. De procedure gaat al 01-01-2021 in.

Reageer op dit bericht

Bijdragen?

Op de Praat mee-pagina’s worden allerlei berichten geplaatst met vragen, antwoorden, tips, oproepen, blogs en vlogs van mensen die betrokken zijn bij LOC. Van mensen uit de kern van het netwerk tot mensen die LOC en haar visie een warm hart toedragen. Iedereen kan bijdragen. Daarom komt niet alles wat er geplaatst wordt, per se overeen met wat LOC vanuit haar visie vindt.

Praat ook mee >

Vragen? Mail webmaster@loc.nl of bel 030 284 3200.

Deelnemers platform

Nieuwsbrief

  • * Heb je onze nieuwsbrief eerder ontvangen en je afgemeld? Meld je dan aan via webmaster@loc.nl
  • Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Click to access the login or register cheese