Donderdag 28 november 2019, een typische herfstdag in november. De regendruppels dwarrelen in het rond, evenals de blaadjes op de grond. Maar dat weerhoudt een vijftal enthousiastelingen er niet van om met LOC Jeugd een stadswandeling te maken door Utrecht. Geen gewone wandeling, maar een wandeling vol levensvragen EN levensverhalen.
De wandeling leidde het groepje mensen door Utrecht, waarbij vragen over het leven en
zingeving werden gesteld bij verschillende objecten, zoals opvallende gebouwen en hofjes.
Zo kwamen we langs:
– het Conservatorium (welke rol speelt muziek in jouw leven?),
– het theater (welke rol speel jij het liefst?),
– de stripboekenwinkel (wat is jouw (super)kracht?),
– het academiegebouw (wat is jouw levensles?)
– en liepen we onder de domtoren door (wat is het hoogtepunt in jouw leven?).

Hoe hebben de deelnemers het ervaren?

• Waardevol om op een ontspannende manier over bepaalde onderwerpen te kunnen
  praten. In een centrum van een toch behoorlijke drukke stad toch de rust kunnen beleven in parkjes en tuinen.
• De stadswandeling voelt voor mij als een mooie verrassing. Utrecht is een prachtige stad, met veel verrassende en mooie plekken. De vragen die gesteld worden aan de hand van de locatie waar je staat op dat moment, geven inzicht. Inzicht in mijzelf, maar ook een inkijkje in de levens en gevoelens van de anderen. Het buiten zijn, het wandelen, zelfs de regen gaven me een goed gevoel. En hoe bijzonder is Utrecht, maar ook het gevoel van verbinding dat ontstaat tijdens een wandeling als deze!
• Ik vond de intimiteit van het samenzijn erg fijn. Alles mocht er zijn. Ik vond het zeer
  plezierig om de kwetsbaarheid van ieders leven te horen. Ieder heeft namelijk zijn eigen thema’s en levensvragen. En als je daarbij ook nog erg kunt lachen samen, dan is het helemaal leuk!
• Je leeft je leven, je deelt van alles met elkaar, in de gesprekken die we voeren aan de
  overlegtafel. Maar wie zijn die mensen nu eigenlijk? Wat beweegt iemand en waarom? Buiten de gebaande paden liepen we nu vrij, vrij qua route, vrij qua gedachte, vrij om jezelf te zijn. Ik zou iedereen deze vrije manier van gedachte wisselen met elkaar gunnen, wat zouden we elkaar dan meer begrijpen en waarderen. Ik ben niet iemand die zomaar iets deelt qua gevoelens, doordat ik me vrij voelde buiten en in beweging, gaf ik meer van me dan de mensen van me kende bloot.