“Ik heb top-down gehoord dat we weer bottom-up gaan werken” Generiek Kompas kwaliteit bestaan

De meest fabuleuze uitspraak van de afgelopen tijd

Ik was bij een organisatie om samen met cliëntenraadsleden en zorgmedewerkers na te denken hoe je om kan gaan met of zelfs meerwaarde kan creeren door het generieke kompas. En als dan 1 ding niet past bij waar het kompas voor bedoeld is, dan is het denk ik wel die ene uitspraak hierboven. Je kan natuurlijk per definitie niet zelf besluiten dat de ander het gaat besluiten zonder die ander dat te laten besluiten… Je begrijpt wat ik bedoel.

Het generiek kompas voor kwaliteit van bestaan is ervoor bedoeld om in de ouderenzorg een beweging te creëren die echt de ruimte geeft voor de mens met de zorg vraag, de mensen die aan die zorgvraag proberen te voldoen en de omgeving daar omheen. Recht aan wat het maakt om als mensen samen van invloed te zijn op elkaars leven. Omdat je afhankelijk bent van zorg of omdat je zorg geeft vanuit de passie die je daar als mens voor hebt of allebei.

Er is overal van alles te lezen, ook op deze site, over wat het generiek kompas precies inhoudt en wat je daarmee kan doen. Dat ga ik hier niet herhalen. Maar wat ik hier wel graag wil delen is dat ik vrees dat het kompas niet goed bekend is en misschien dat ik nog wel banger ben dat het kompas gewoon weer gezien gaat worden als de volgende tool en beleid stuk. Want ja, zo kan je hem pakken en ik snap en vind ook dat er heel veel regels zijn en veel protocollen die wellicht niet nodig zijn. Maar deze valt daar bij mij niet onder. En ik zal je vertellen waarom. Omdat eigenlijk voor de eerste keer, denk ik, er een kompas is, niet een wet of een lijstje, maar een idee, dat de ruimte geeft om samen zelf vorm te geven aan wat er nodig en mogelijk is.

En hoe gaaf zou het zijn als we dan met elkaar die ruimte invulling kunnen geven binnen de grenzen van het mogelijke. Zorgmedewerkers, cliënten, raden, familieleden, vrijwilligers, leidinggevende, directieleden, hebben allemaal een hand aan dat stuur. Samen sturen welteverstaan. Samen een rol spelen in wat een organisatie is en waar die naartoe gaat. En misschien kunnen we dit kompas wel gebruiken om al die verschillende perspectieven samen te laten kijken waar die naald naartoe moet wijzen.

Want dat is toch wat zorg waardevol maakt? Dat we doen wat nodig is op basis van een goede relatie met elkaar, het goede gesprek, samen ontdekken binnen de eigen context wat past en wat kan. En ik hoop dat we die kans als zorgorganisatie, als clientenraad en proffessionals, kortom dat we allemaal samen, die kans willen pakken. En dat we hem gaan pakken. Zodat zorg uniek kan zijn, passend en waardevol om te ontvangen en om te geven!