Voorzitter cliëntenraad roept op petitie te tekenen voor versoepeling bezoekregeling verpleeghuizen
Anja Marbus
Geplaatst op 13 april 2020
Bericht van LOC: Onderstaande oproep om een petitie te tekenen is geplaatst door de voorzitter van een cliëntenraad. LOC Cliëntenraden biedt op dit sociaal platform een podium waar iedereen zijn stem kan laten horen.
Over de bezoekregeling bestaan in het land verschillende meningen. LOC vindt het van belang dat die gehoord worden. Op basis van signalen van cliëntenraden en naasten hoe nadelig de huidige bezoekregeling voor cliënten is, heeft LOC in een brief aan het kabinet gepleit voor de mogelijkheid tot maatwerk waar dat nu niet mogelijk is. Om meteen misverstanden te voorkomen: LOC zegt dus niet dat er een landelijke versoepeling van de bezoekregeling zou moeten komen, die zou gelden voor elk verpleeghuis.
LOC toont in zijn brief aan het kabinet begrip voor de focus op veiligheid. Maar doet ook een dringend beroep op het kabinet om ruimte te bieden aan bestuurders, cliëntenraden en personeelsvertegenwoordigers die tot een alternatieve bezoekregeling willen komen. Zodat er aandacht kan zijn voor de veiligheid én het welzijn van bewoners, naasten en medewerkers. Zonder dat (andere) zorgorganisaties verplicht zijn de bezoekregeling te versoepelen.
Lees hier de genuanceerde brief van LOC.
Lees hier de wetenschappelijke achtergronden achter het pleidooi van LOC voor maatwerk.
Onderstaande petitie is een pleidooi voor versoepeling van de bezoekregeling voor de mantelzorgers van bewoners in verpleeghuizen. Deze zouden volgens een nog te bepalen protocol, in de gelegenheid moeten worden gesteld om gedurende geroosterde momenten, hun verwanten de noodzakelijke ondersteuning en zorg kunnen bieden. Wij hopen van harte dat het kabinet bereid is de menselijke kant zwaar mee te laten wegen in de besluitvorming.
Delen via eigen netwerk is fijn!
https://petities.nl/petitions/versoepel-de-bezoekregeling-van-verpleeghuizen/signatures?locale=nl
Download artikel als PDFLees meer artikelen over:
Mee eens
Mee eens!
mee eens!
Omdat het grootste belang nu de gezondheid van bewoners en medewerkers is,
zijn de huidige algemene regels: 1.5 meter afstand, vermijden van fysiek contact, dmv doorzichtige platen oplossingen al ruim genoeg voor bewoner en mantelzorgers , voor wat menselijk contact, Het uitstellen vind ik onacceptabel risico voor gezondheid voor de zeer kwetsbare bewoners, welke dit onmogelijk kunnen begrijpen. men moet hier met onmiddellijke ingang met elkaar plannen voor maken, met beschermende materialen zijn veel mensen voor allerlei praktische zaken gewoon ook weer in te zetten.
Ik snap dat de overheid graag serieus wordt genomen, en dat voorschriften nageleefd moeten worden. Daarom vind ik het belangrijk dat die voorschriften ruimte laten voor maatwerk en het nemen van de eigen verantwoordelijkheid!
Dan wel advies nodig van de CR omdat dan afgewekenwordt vande richtlijnen van de overheid
Vandaag een aangrijpend artikel in Het Parool; www.parool.nl/…~ba6de864/
Als voorzitter van de CR van een verpleeghuis vraag ik me af of het openstellen van een verpleeghuis advies plichtig is.
Als iets onze clienten raakt, is het dit wel
Dag Renso,
Een goede vraag of het openstellen adviesplichtig is voor clientenraden (CR). Het gaat om bijzondere omstandigheden, omstandigheden waarbij ik hoop en adviseer om als CR en zorgorganisatie blijvend in gesprek te zijn en samen beslissingen te maken. Ook over al dan niet openstellen, zou dat aan de orde gaan komen. Je hebt te maken met landelijke corona protocollen naast/en de wet op medezeggenschap. Een landelijke verplichting als de “sluiting” moet de organisatie doorvoeren. Maar hoe je daarmee omgaat is zeker onderdeel van de samenwerking tussen CR en organisatie. Uitzonderingen/uitzonderlijke situaties staan niet apart in de wet op medezeggenschap beschreven. Je moet dus samen afstemmen hoe je dat aanpakt, zoveel mogelijk binnen de gemaakte afspraken (samenwerkingsovereenkomst). Als het gaat om een belangrijke wijziging heeft de CR adviesrecht, zou je het onder kwaliteit en veiligheid vatten dan heeft de CR zelfs verzwaard adviesrecht. Dat gezegd hebbende is het dus zaak samen af te wegen wat kan, hoe het kan, voor wie het kan, wanneer het kan, etc…
Kortom; een uitzonderlijke situatie die juist nu oproept om samen op te trekken en dat te regelen wat (zoveel mogelijk) passend is in de huidige omstandigheden voor alle cliënten, naasten, organisatie en medewerkers, maar ook voor de individuele client; dus maatwerk. Alleen samen maak je waardevolle zorg mogelijk, ook, juist in een crisis!
Emotioneel is het moeilijk te verteren dat bezoek geweigerd wordt.
LOC is tenditieus door alleen een petitie te promoten voor versoepeling.
Het zou correcter zijn om een peiling te houden over de keuze: wel of niet versoepelen.
Nu geeft de uitslag van de petitie een eenzijdig beeld; de reacties die nog geen versoepeling voorstaan worden zo genegeerd
Dag Renso,
Het bezoekverbod heeft inderdaad grote impact op alle betrokkenen.
LOC Cliëntenraden biedt op deze site een open platform voor initiatieven, meningen en onderling gesprek. Een initiatief zoals deze petitie kan dus ook gedeeld worden door deelnemers aan het platform. Het is volledig helder dat er veel verschillende meningen zijn en dat deze ook sterk uiteenlopen.
LOC pleit er bij de minister voor dat op locaties, afdelingen, of woningen waar bestuurders, cliënten(vertegenwoordigers) en medewerkers die tot een alternatieve bezoekregeling willen komen, daar ruimte voor krijgen. Met inachtneming van veiligheid en welzijn van de bewoners en zorgverleners. Daarmee blijft het ook mogelijk een bezoekverbod te houden in de situaties waar een alternatieve bezoekregeling (nog) niet kan.
Meer informatie lees je in de genuanceerde brief van LOC aan de Ministeriële Commissie Crisisbeheersing, waar we in het grijze blok hierboven ook naar verwijzen.
Hartelijke groet en sterkte in deze tijd, Willeke
Bij het lezen van de eerste reacties bekroop mij een gevoel van woede en waarom?Het antwoord is al duidelijk bij mijn volgende vraag aan Herman en Lisette: ongetwijfeld hebben jullie beiden een partner van bijna 92, waarmee je ruim 51 jaar getrouwd bent, die 91/2 jaar geleden een herseninfarct kreeg, waar je ELKE dag naar toe ging en die je nu niet meer mag bezoeken, die je niet kunt bellen, want ze is afasiepatiënt en halfzijdig verlamd.
Op basis hiervan “begrijp” ik jullie reactie. ( Nee, het woordje “niet” is hier niet vergeten!!!)
Voor alle duidelijkheid: ik heb heel veel respect en waardering voor de verzorgenden, maar ondanks alle voorzichtigheid en maatregelen heerst er ook in haar locatie coronabesmetting; maar ook in deze situatie is ondanks dat, relativiteitszin op zijn plaats.
Duidelijk zal zijn, dat ik voorstander ben van versoepeling van de bezoekregeling.
Hallo Tim,
Het is geen gevoel woede wat je leest, maar een gevoel van ernstige zorgen. Het gaat mij hierbij in het algemeen om de gezondheid van alle bewoners in zorginstellingen, maar in het bijzonder om de gezondheid van mijn 98 jarige moeder, welke al heel fragiel is. Besmetting zal voor haar het einde betekenen. De maatregel is heel erg vervelend voor de bewoners en familieleden, maar wel de juiste maatregel nu. Besmetting valt nu al niet buiten de deur te houden.. We moeten er voor waken dat we het risico niet groter maken dan dat het nu al is. Verder moeten we de zorgmedewerkers, die nu al overbelast zijn, niet ook nog eens een keer opzadelen met de controle op bezoek. Daar zit niemand op te wachten..
Meneer Schoenmaker, wij zouden geen zorgen om de veiligheid moeten hebben. Als ik tijdens het beeldbellen zie dat verpleegkundigen zonder beschermende kleding rondloopt maar wel gewoon aan het openbaar leven deelnemen en daardoor best een verspreider zouden kunnen zijn, ja dan wordt het zorgelijk. Maar dat is een beslissing wat de top genomen heeft en de verantwoordelijkheid voor moet dragen.
Nee de medewerkers zijn geen controleurs en dat mogen wij hen ook niet aan doen, verwacht ik niet van hen maar wel van al die kantoor mensen die nu waarschijnlijk minder werk hebben (weet dat niet zeker want je ziet hen nooit) Ook zou dit iets voor de CR kunnen zijn die zouden hierop aan moeten dringen bij de families en misschien wel een bewakingspoule in kunnen stellen. Misschien luistert een eigenwijze wel naar een emotionele familieleden dan naar de medewerkers.
Wat jammer dat u dit beeld heeft. De mensen die in de verzorging werken, hebben geen sociaal leven. Alles is erop gericht om geen besmetting over te brengen. Jammer ook dat u geen kantoorpersoneel kent, dan zou u weten dat zij meehelpen op de afdelingen, bv tijdens de maaltijd. Bovendien bestaat onze cliëntenraad alleen nog uit vrijwilligers, familie heeft geen tijd of geen zin. Twee van onze raad hebben een ouder gehad in het huis en zijn gebleven nadat ouder was overleden.
Hallo Dineke, jammer dat u GEEN beeld hebt van andere instellingen dan de uwe. Zie wel de huishoudelijke dienst heel hard meewerken maar geen kantoor mensen. Ik ben ook CR lid, ook nog de enige helaas maar dat komt om dat de CR niet serieus genomen wordt door de overkoepelende directie, die wil alleen overleggen met de Centrale CR en ja daar zitten wij niet in omdat niet naar 2 verpleeghuizen geluisterd word maar wel door de 15 of 16 andere huizen. Het is precies zo als ik het helaas schreef was ook graag heeeeel positief geweest!!
Wat triest dat het bij jullie zo is. Als Ccr hebben we overleg met bestuur en als locale raad met regio. Maar er word geluisterd en we worden serieus genomen. Ook in deze tijd. Ik hoop dat het bij jullie beter wordt, maar dat zal hard werken zijn. Succes!!
Lijkt er wel op dat bijna alle reacties door leiders van verpleeghuizen geplaatst zijn. Die willen inderdaad niet dat het bezoekverbod opgeheven gaat worden want dan moeten ze hun medewerkers per direct goede bescherming bieden en ja dat gaat geld kosten en gaat het saldo van de spaarrekening snel omlaag en dat mag immers niet!
Versoepeling is best mogelijk, maar ja dan moet de leiding ook voor meer controle zorgen die zorgt dat er per bewoner maximaal 1 per dag op bezoek kan. Het is misgegaan doordat een paar families van bewoners zich niet aan de afspraak wensten te houden om slechts alleen te komen, nee liefst kwamen ze met 4 of 5 personen tegelijk en ook nog eens geen familie van elkaar. Als echtgenoot van een bewoonster heb ik hen daar op gewezen dat dirt niet de bedoeling was maar kreeg als antwoord dat ZIJ dat maar onzin vonden, vandaar dat het verbod voor bezoek ingevoerd moest worden. Had de leiding direct ingegrepen dan hadden wij nu nog gewoon 1 keer per dag onze vader, moeder, echtgenoot, opa, oma, dochter, zoon gewoon kunnen bezoeken.
Helaas, veel leiders hebben meer zorg om hun spaarrekening dan het welzijn van hun bewoners!
Ik ben zeker geen leider van een verpleeghuis maar voorzitter van een cliëntenraad. Hetzelfde wat je schrijft, hoorde ik ook toen ik bezoek aansprak of men alleen wilde komen. In dat zelfde weekend kwam het verbod op bezoek. Na crisis beraad en na advies van RIVM. Ik vraag me wel af in hoeverre de versoepeling gevraagd wordt in het belang van de bewoner of in het belang van familie/mantelzorgers.
Het is zeker in het belang van zowel de bewoner als de partner/mantelzorger. Ook wel beetje voor de kinderen maar dat is wel minder, die kwamen al minder vaak. Ondanks dat de verzorging best wel goed is en de medewerkers hun stinkende best doen en buiten hun taken best veel voor de bewoners doen, zie ik dat ze zich niet prettig voelt. Vanmorgen tijdens de 10 min beeld bellen vroeg ze wanneer ik weer kwam en dat ze wat te bespreken had, vond ook dat ze niet meer vrolijk keek zoals vorige week nog, gaat dus ook voor haar te lang duren. Mijn partner is geestelijk nog goed in orde en kan alles nog redelijk goed bevatten. Zij is echter lichamelijk een wrak moet met alles geholpen worden. de apparatuur voor beeldbellen moet voor haar klaargezet worden en door medewerker ingeschakeld worden, zij kan het niet meer, du privé gesprekken gaat niet lukken. Als partner wordt je steeds mistroostiger, je denkt steeds vaker dat je je partner niet meer levend zult terug zien, of bewoner of de partner haalt het niet. Verneem bij mezelf en hoor van anderen dat de lust om nog bezig te zijn of je in te zetten voor iets of iemand steeds minder wordt. Zoiets moet ook heel sterk met de overweging meegenomen worden. Daar wordt nu geloof ik niet aan gedacht. Ben daarom ook groot voorstander van weer een bezoekje te kunnen maken om weer trek en zin in het leven te krijgen! En ja er zijn serieuze mantelzorgers die best als vrijwilliger in de vrije zone willen gaan staan om vervelende familie die met meerderen willen tegen te houden. Immers wij willen zowel de bewoners als hun geweldige verzorgers niet ziek of zieker worden?
Ik denk dat er een groot verschil is in een verpleeghuis /afdeling somatisch of dementie. Veel van bewoners met dementie krijgen er weinig van mee. Al weet je niet hoe ze in vage gedachten verlangen naar bezoek. Vaak geeft iemand aan, ik zie nooit iemand, terwijl bezoek net de deur uit is. Voor bewoners die het wel beseffen is het moeilijker….
Dat is helemaal waar, mijn vrouw en ik kwamen jaren geleden mijn zuster en zwager tegen die net bij mijn moeder weg kwamen, paar zaken doorgesproken en toen naar Moeders toe. Toen we daar aan kwamen en vroeg of ze visite had gehad kregen wij als antwoordt dat wij de enigen waren die kwamen verder kwam er nooit iemand. Toch wordt er meer gedaan voor een dementen afdeling iemand dan voor een somatisch afdeling. Mag het eigenlijk niet hardop zeggen maar heb soms het gevoel dat een instelling meer krijt voor een demente. Als ik in de bibliotheek rondloop zie ik honderden boeken over dementie en Alzheimer maar moet vragen of ze geen boek hebben over somatisch zieken. Heb al eens voorgesteld om in een plaats waar diverse verpleeghuizen zijn alle demente afdelingen bij elkaar te doen en in een ander huis de somatische afdelingen, misschien gaat het dan beter althans zie je de discriminerende acties niet meer.
Ik ben partner en mantelzorger van mijn echtgenoot met somatische klachten. De afgelopen 5 jaar ben ik elke middag (mijn werk zo ongeregeld) bij hem, kookte een avondmaal dat wij beide gebruikte. Mijn echtgenoot zit in een rolstoel, die hij zelf niet kan besturen. Ik nam een groot stuk van de verzorging op mij en zorgde voor dagbesteding in de middag. Sinds 20 maart mag ik er niet meer naar toe. Af en toe kan er worden gebeld belt (ligt aan verzorger) daar hij afasie en apraxia heeft is dit al moeizaam en absoluut niet privé (medewerker moet hem helpen de apparatuur te bedienen. wat mij echter bevreemde is dat ik aangaf dat ik alleen bij mijn partner op het appartement ben, geen contact heb met andere bewoners en bereid ben met mondkapje en handschoenen over de gang te lopen, geweigerd werd en dat er wel vrijwilligers worden ingezet, die van buitenaf met meerdere bewoners contact hebben (zonder beschermingsmiddelen). Mijn echtgenoot kwijnt weg, snapt niet dat ik niet kom, denkt dat ik hem in de steek heb gelaten, depressief, waar leidt dit toe:overlijden??
Dag Janny, wat afschuwelijk om mee te moeten maken. Ik hoop van harte dat jullie gauw weer herenigd kunnen worden. Veel sterkte in deze tijd, Willeke
Dank voor u medeleven. Vandaag kwam mij ter oren dat 1 bewoner en 3 verzorgende besmet zijn in het huis. Dit terwijl al vanaf 20 maart het verpleeghuis is gesloten voor bezoek. Het is dus binnengekomen door verzorgers, vrijwilligers, leidinggevende, leerlingen. Tevens maakt men geen gebruik van beschermingsmiddelen, nu het binnen is, personeel niet getest is, buiten bovengenoemde, kan verspreiding dus nu goed gedijen.
het mogen duidelijk zijn dat ik voor versoepeling van de bezoekregeling bent, onder strikte voorwaarden, bv 1 persoon per bewoner met in acht neming van maatregelen.
helaas was het voor mij niet mogelijk om mijn echtgenoot naar huis te halen, te grote lichamelijke problematiek.
hierbij opmerkend dat bewoner zelf (degene die het kan) niet gevraagd wordt wat hun keuze is In deze.
Beste Hans, wat ontzettend naar om mee te maken voor jullie allebei. Veel sterkte toegewenst, ik hoop van harte dat er meer ruimte komt voor maatwerk. Hartelijke groet, Willeke
Geen versoepeling alsjeblieft, het is al heftig genoeg. Veel dementerende bewoners hebben amper door dat er geen bezoek komt. Natuurlijk is het triest, vooral als partner, dat je je geliefde niet kan bezoeken. Maar hoe minder er binnen komt hoe beter. Afstand houden lukt niet met deze bewoners. Als het virus eenmaal binnen is, gaat er een spook rond, dat niet te stuiten is en alleen slachtoffers maakt. Heel snel.
Niet mee eens!
Nog te vroeg om te versoepelen. Luister en lees de berichten over de onevenredig hoge aantallen sterfte in verpleeghuizen,
Onbegrijpelijk dat deze petitie wordt gedeeld. Juist nu is het letterlijk van levensbelang dat contact met de buitenwereld echt tot een minimum wordt beperkt. Aan goede afspraken hebben we niks. Als je onwetend bent van een virus (de incubatietijd kan tot 2 weken duren) is de kans op besmetting van de kwetsbare bewoners van een verpleeghuis levensgroot. Alle andere belangen moeten nu wijken voor dit ene belang, zo veel als mogelijk veiligheid bieden voor deze mensen. Teken deze petitie niet! Als belangbehartiger van de bewoners van verpleeghuizen slaat de LOC hier volledig de plank mis door deze petitie te delen!
Beste Herman,
Op het moment dat jij deze reactie schreef, hadden we nog geen toelichting geplaatst bovenaan deze oproep van iemand uit ons netwerk. Intussen hebben we ook op die plek nog eens expliciet aangegeven dat dit digitale platform een open platform is, waar iedereen iets kan plaatsen om zijn stem te laten horen. Omdat LOC het belangrijk vindt dat ieders mening gehoord kan worden.
Bovenaan deze oproep leggen we ook uit hoe LOC omgegaan is met eerdere signalen van cliëntenraadsleden over nadelige gevolgen van de huidige bezoekregeling op de gezondheid van bewoners. Ik verwijs je graag verder naar de complete toelichting bovenaan deze pagina.
Vriendelijk groetend,
Douwe Dronkert (mede-beheerder platform)
ik vind het onbegrijpelijk dat iemand deze petitie gemaakt heeft en het LOC deze verstuurd. Het is virus is dodelijk voor onze bewoners. We moeten alles op alles zetten dat er zo weinig mogelijk bezoekers en buitenstaanders in de huizen komen. Het is mijn ervaring dat in deze tijd er allerlei initiatieven zijn om het leven van de bewoners mooi te laten zijn. Er zijn ook allerlei slimme plannetjes om contacten te blijven leggen. Dat is de coronarealiteit nu. De zorg doet het optimale!
Stel je voor dat de bewoners te maken krijgen met corona. Ze schrikken zich een rotje als er iemand met een pak aan en mondkap voor ze komt komen verzorgen. En wees eerlijk, ik weet het uit ervaring hoe vaak komt er nu uiteindelijk bij iemand op bezoek. Veel mensen krijgen nooit bezoek. Of een keer in de 14 dagen een uurtje. TEKEN DEZE PETITIE NIET!! en LOC haal m van de site onmiddellijk. Dit is geen goede belangenbehartiging!
Beste Lisette, we hebben net telefonisch over je reactie gesproken. Wij kunnen ons je reactie heel goed voorstellen. Ik heb aangegeven dat deze petitie van een cliëntenraad komt. En naar aanleiding van ons gesprek een bericht toegevoegd wat de positie van LOC is.
Geachte lezer,
Ook ik vind dat er soepeler moet kunnen worden omgegaan met het bezoeken van je naasten die in verpleeghuizen wonen. Maar wel met afspraken en vast laten leggen,dat het zowel akkoord moet zijn voor, door de bewoner zelf als ook akkoord door de familie. Ook melden dat er voor beide partijen wel een groot risico inzit.
WAT ik onvoorstelbaar vind,is dat een nichtje van mij studeert en parttime werkt in een verpleeghuis. De weekenden helpt, werkt ze zonder beschermingsmiddelen en helpt cliënten met o.a. eten geven en ze verder zo in en uit kan lopen. Geen enkel probleem