Hoe omgaan met uiteenlopende belangen cliënten/naasten bezoekregeling?
Franca Sikkink, De Hoven, provin
Geplaatst op 18 mei 2020
In de nieuwste nieuwsbrief lees ik dat de clientenraad adviesrecht heeft over de bezoekregeling. Dat lijkt mij logisch want het is zeker een regeling die direct de belangen van clienten raakt.
Ik lees ook dat de clientenraad hierin de belangen van de clienten en hun naasten behartigt. Hoe moet een raad hiermee omgaan als die belangen, mogelijk, uiteen lopen ?
Download artikel als PDF
De perceptie van het risico van bezoek is zeer verschillend. Daarnaast bestaat er ook het verschil van reactie van bewoners op bezoek. Daar kom je nooit uit met algemene regels.
Maatwerk is dus een must. Daarbij afwegen het belang van de bewoner, diens familie en de overige bewoners van de afdeling en de mogelijkheden die er zijn (bv. bouwkundig). Helaas overheerst het idee ‘better safe than sorry’. Er kwam van familie van een opgenomen echtpaar het dreigement dat als de instelling mee zou doen aan de pilot zij dit bij de rechter zouden aanvechten. Wij bespeuren bij de leiding van onze instelling vooral angst voor besmetting.
Wij zullen als clientenraad de ruimte die er is op grond van de nieuwe richhtlijnen nog moeten bevechten.
Niet alleen bij de versoepeling van de bezoekregeling zou er gekeken moeten worden naar maatwerk. Dat zou het nieuwe normaal moeten worden. Er is nooit maatwerk geweest. Ik kan me nog herinneren dat ik toen ik mijn dementerende moeder bezocht in het verpleeghuis, ik aangesproken werd op het klikkende geluid van mijn hakken. Dit geluid zou bij mensen de herinnering aan de oorlog en een mogelijk trauma kunnen triggeren. Ik vroeg aan de manager: “Wordt er bij de intake aan de familie gevraagd naar zo’n trauma en mogelijke triggers?”. Nee dus. Zo staat het in het instellingsprotocol. Mijn moeder is in 2017 overleden. Na haar overlijden begon mijn vader te dementeren. Nu woont mijn 90-jarige vader sinds 2 jaar ook in een verpleeghuis. Het laatste jaar werd hij opvallend onrustig van bezoek van familie en bekenden. Die bezoeken activeerde bij hem de wens naar huis te willen, zo bleek uit zijn gedrag. Blijkbaar voelde hij zich niet thuis in het verpleeghuis. Bezoek van familie en bekenden triggerde zijn gevoel naar huis te willen. Na bezoek was hij vaak uren onrustig, ging roepen, gillen en werd agressief. Nu tijdens de lockdown lees ik mee in het dossier. Beeldbellen snapt hij allang niet meer, dus dat hebben we nagelaten. Wat lees ik? Hij is nauwelijks meer onrustig. Ik lees dat de verzorging hem nu juist extra vaak persoonlijke aandacht geeft. Met deze combinatie ervaart hij, maar dat blijft gissen, volgens mij meer kwaliteit van leven. Hij heeft in ieder geval veel minder stressmomenten en gedragsproblemen. Nu naar de versoepeling bezoekregeling. Als voorzitter van de cliëntenraad praat ik mee over het plan van aanpak. De richtlijnen bieden echter weinig tot geen ruimte voor maatwerk. Allerlei voortschrijdende inzichten over de besmettingskans worden NIET meegenomen in de starre richtlijnen. B.v. dat de kans om buitenshuis iemand te besmetten minimaal is. Als er een binnentuin is en de bewoner houdt van naar buiten gaan, dan mag dat dus niet. Te gevaarlijk! Als een bewoner het fijn vindt om even vastgehouden te worden? Al is het maar een hand vasthouden? Nee, mag niet: anderhalvemeter! Als een dementerende man zijn echtgenote, waarmee hij al jaren getrouwd is, wil omhelzen? Verboden! Samen genieten van een glaasje wijn? Onmogelijk, want je moet een mondkapje om. Maatwerk betekent dat je op basis van een goede intake de behoeften van een bewoner in kaart brengt. En ook die van de partner of de kinderen. En dan een goede persoonsgerichte aanpak afspreken en die vastleggen in het zorgplan. Die aanpak is niet voor iedereen hetzelfde; nee. Dat is echt maatwerk. Dat is van waarde en belangrijk voor de kwaliteit van de tijd die deze mensen nog rest. Ook als er een verhoogde kans is op ziek worden en je hebt een kwetsbare gezondheid.
Kijk ook naar de kwetsbaarheid van de populatie van de woning. Dit kan zorgen voor afspraken over beschermingsmiddelen en bijvoorbeeld douchen van cliënten na ontvangst bezoek. Zorg dan ook dat verwanten en cliënten goed op de hoogte zijn waarom dit gebeurd, omdat anders bijvoorbeeld toch gekust en aangeraakt wordt, terwijl de afspraak kan zijn op 1 1/2 meter blijven. En laat per woning verschillen toe vanwege verschillen bij cliënten.
Dag Franca,
Dank voor deze overweging, want ik vind het een goede vraag. Ik denk dat het belangrijk is om alle belangen mee te nemen en te overwegen in deze tijd. Zo kan je een zo compleet mogelijk plaatje maken van de situatie. En met dat complete plaatje kijk je naar wat er geregeld moet worden. Vanuit je rol als CR ben je er om de belangen van de client te behartigen. Dus wat je regelt vanuit het totaal plaatje (met iedereens belangen), dat maak je op maat voor de belangen van de clienten daarin. Je focus is dus het belang van de client, maar waar ruimte ook het belang van de naaste. Want hun mogelijkheden hebben wel degelijk weerga op de situatie van de client. Stel de bezoekregeling is overdag en de meeste naasten werken. Dan komen de tijden wel uit voor de client, maar niet voor de naaste. En zo heeft de client alsnog niets aan de regeling, omdat niet met de context van naaste rekening is gehouden. Er moet dus een juiste balans zijn, aandacht voor beide zijde.
Ik ben ook erg benieuwd of meelezers op dit platform voorbeelden hebben. Laat u graag horen!