Hoe was het om tijdens de eerste golf van het coronavirus te verblijven in een woonzorgcentrum, dat steeds verder op slot moest? José Bliekendaal liet zich 123 dagen lang vrijwillig ‘opsluiten’ in het Arnhemse woonzorgcentrum Drie Gasthuizen en hield een dagboek bij. Eerder interviewde LOC José over haar ervaringen. Deze zijn nu ook te lezen in haar boek ‘Achter gesloten deuren’.

Als minister Hugo de Jonge half maart aankondigt dat verpleeg- en verzorgingshuizen voor familie en naasten dichtgaan, besluit José Bliekendaal een logeerkamer te betrekken in woonzorgcentrum Drie Gasthuizen. Als mantelzorger van haar moeder Annie (107) en voorzitter van de centrale cliëntenraad van DrieGasthuizenGroep is José dan al een bekend gezicht voor de bewoners en het personeel.

Eerder interviewde LOC José Bliekendaal over haar ervaringen. Ze vertelde daarin ook hoe ze tijdens haar inwoning in het woonzorgcentrum haar cliëntenraadswerk voortzette. Dit interview verscheen in het herfstnummer van Zorg & Zeggenschap, het tijdschrift van LOC. Het interview kun je hier teruglezen.

Vier maanden lang houdt ze een dagboek bij. José ziet het personeel zoeken hoe zij om moeten gaan met nieuwe maatregelen, krijgt te maken met woedende familieleden en beschrijft met hartverscheurende voorbeelden welke impact de sluiting heeft op bewoners van Drie Gasthuizen. De lezer krijgt zodoende een uniek inkijkje in het leven in een woonzorgcentrum in de meest heftige periode van de coronacrisis.

“Tot in mijn botten was ik medebewoner, ik voelde wat zij voelden”, zegt José. “Ook toen we drie weken op onze kamer moesten blijven. Dat was zwaar. Op elke afdeling waren wel wat besmettingen. Het werd steeds stiller in huis.”

“Ik heb alles vanuit mijn hart opgeschreven”, vervolgt José. “De gesprekken met bewoners over wat ze voelden en vonden, waren prachtig. En ook verdrietig als mensen aangaven hoe erg ze het vonden om in een gevangenis te zitten. Al die ervaringen zijn meegenomen in het draaiboek voor een volgende golf. Het huis zal nooit meer helemaal op slot gaan.”

José is tijdens haar verblijf ook blijven werken als vrijwilliger. Ze heeft onder meer als koffiejuffrouw, handhaver (om ‘ondeugende’ bewoners in het gareel te houden) en krantenbezorger gewerkt. “Wat er voor mij uitspringt, is het respect voor de zorgmedewerkers. We kunnen met z’n allen best wat meer rekening met deze groep houden. Ik heb met eigen ogen gezien en ervaren welke prestatie zij dag in dag uit moesten leveren. Mijn motto is dan ook: Zorg goed voor de Zorg!”

Bestuurder Karin Reesing van DrieGasthuizenGroep vindt het ‘prachtig’ en ‘bijzonder’ dat José tijdelijk in Drie Gasthuizen heeft gewoond en haar ervaringen wil delen. Karin Reesing: “Als geen ander heeft zij ervaren wat deze periode heeft gedaan met de bewoners en medewerkers.”

De sluiting was ongelooflijk en onwerkelijk voor DrieGasthuizenGroep. Reesing: “Een periode als deze vraagt, nog meer dan anders, om een constante zoektocht naar een evenwicht tussen gezondheid, veiligheid maar vooral ook leefbaarheid voor onze kwetsbare ouderen. De in het voorjaar geleerde lessen helpen ons daar nu ook weer bij.”

Op donderdag 5 november is het eerste exemplaar van het boek door José Bliekendaal uitgereikt aan Burgemeester Ahmed Marcouch. Het boek ‘Achter Gesloten Deuren’ is verkrijgbaar via deze link >

Meer weten?

• Lees in het interview met José Bliekendaal hoe zij ook tijdens haar inwoning in het woonzorgcentrum invulling gaf aan haar cliëntenraadswerk
• Het boek “Achter Gesloten Deuren” kun je hier bestellen